Tytułowy pająk znany jest z tego, iż prowadzący nocny tryb życia – Kołosz szczelinowy (Nuctenea umbratica, dawniej znany jako Araneus umbricatus) za dnia ukrywa się w szczelinach, nierzadko w budynkach ludzkich. Z tego powodu bywa dość rzadko widywany, mimo tego, iż występuje pospolicie w naszym kraju.
Wygląd:
Ciało długości od 13 do 16 mm, krępe, grzbietobrzusznie spłaszczone, ciemnobrązowe do prawie czarnego. Na odwłoku obecny liściopodobny, jasno obwiedziony rysunek. Tworzy koliste sieci łowne z nićmi sygnalizacyjnymi biegnącymi do jego dziennej kryjówki.
Odłów:
W zasadzie za dnia raczej ciężko będzie go spotkać, tak więc na poszukiwania radzę udać się w nocy, gdzie kołosze czychają na swą zdobyć na sieciach łownych. W dzień można spotkać go pod korą drzew, na płotach, szczelinach murów i ścian budynków.
Długość życia: Około 1-2 lata.
Terrarium:
Kołosze budują duże, koliste sieci, w związku z czym wymagają dość obszernego terrarium – najlepiej dobierać je na oko, porównując jego wielkość do wielkości pajęczyny, z której odłowiliśmy pająka. Równie dobrze może funkcjonować w mniejszym terrarium, lecz jego sieci będą mniej efektowne, a wiadomo, że w terrarium powinniśmy stwarzać podopiecznym jak najlepsze warunki, podobne do tych, które mają w naturze. Od tychże sieci biegną tzw. nici sygnalizacyjne, które prowadzą do jego kryjówki. „Kryjówką” w terrarium najprawdopodobniej zostanie jeden z jego rogów.
Wystrój mogą stanowić sztuczne roślinki, natomiast środek terrarium powinien zostać pusty, aby kołosz miał miejsce na zbudowanie swojej sieci – po bokach rozstawiamy dwa grube patyki/gałęzie. Jako podłoże może posłużyć torf, który dobrze utrzymuje wilgoć. Dodatkowe ozdoby mogą stanowić korzenie i kamienie, szyszki czy opadłe liście.
Dieta:
Drapieżnik. Poluje na ofiary, które wielkością przypominają jego samego. Są to najczęściej muchówki. W terrarium można podawać mniejsze larwy mącznika, larwy moli, młodsze świerszcze lub karaczany oraz plankton łąkowy – najlepiej owady, które najczęściej padają jego ofiarami w naturze – wcześniej wspomniane muchówki. Unikamy natomiast ofiar o twardym ciele – tj. chrząszcze, ponieważ pająk zazwyczaj nie wykazuje zainteresowania takowymi owadami, ponieważ jego kły nie są w stanie przebić ich pancerza.